فرزندم، تو نیز آنگونه باش! 
فرزندم، آراد مهربانم!
این روزهایی که گذشت و بر تنت لباس سقایی پوشاندیم، روزهای شهادت مردی بود که گذاشت و گذشت و رزمید تنها برای آنکه لحظهای جز راستی نگوید؛ آنی ستمی بر کسی روا ندارد؛ برخاست برای آنکه دشمنی کند جور و ستم را و یاری رساند ستمدیدگان را.
این روزها بزرگداشت روزهایی بود که حسین(ع) همسرش، خواهرش، برادرش حتی فرزندانش، علی اصغر کوچکش، همه و همه را فدایی کرد اما زیر بار ستم و زور نرفت و به پای آرمان و آرزو و هدفش تا جانش ماند و جان داد و تا همیشه تاریخ جاودان شد.
آرزو میکنم و از خداوند مهربان میخواهم قطرهای از آن اقیانوس بیکران را در ذات تو، آراد مهربان ما بریزاند و روزی تو نیز آنگونه باشی که او بود.
برای همیشه روزهای زندگیت از او برایت میگویم:
اگر ...، آزاده باش.